In het weekend van 21 en 22 juli zijn we vanuit Numansdorp naar Uden gefietst (102 km) en de volgende dag weer terug (112 km). Zaterdagochtend vertrekken we vroeg om op tijd bij de veerpont in Strijensas te zijn. Vanuit Strijensas maken we met een oud sleepbootje genaamd "Nieuwe Vaart" de overtocht naar Moerdijk. We tuffen op ons gemak het Hollands Diep over. In Moerdijk begint onze tocht pas echt. Eerst een beetje zon maar al snel trekken grote donkere wolken over ons heen. Gelukkig gaat het niet echt hard regenen. Het blijft bij wat spetters. Via Lage Zwaluwe en Drimmelen komen we in Geertruidenberg. Hier is het tijd voor een kop koffie en een Bossche Bol. Tussen Raamsdonk en Waalwijk fietsten we over het Halve Zolenpad, een fietspad dat is aangelegd op een oude spoorlijn tussen Lage Zwaluwe en Den Bosch. Inmiddels is de zon weer gaan schijnen. Langs de Loonse en Drunense Duinen op naar Den Bosch. Vervolgens richting Berlicum en door de Heeswijkse Bossen naar Uden. In Uden hadden we een hotel geboekt op de Markt. Na even opfrissen wandelen we naar Linda en Wim. Hier eten we gezellig mee en hebben een gezellige avond. De volgende ochtend na het ontbijt willen we weer op de fiets stappen alleen weet men in het hotel niet meer waar ze onze fietsen hebben gestald. Na even zoeken komen ze gelukkig toch weer tevoorschijn. We fietsen weer door de bossen terug naar Den Bosch. Op de Markt genieten we van koffie met (wederom) een Bossche Bol. Vanaf hier nemen we een andere weg terug naar Numansdorp. Via Vlijmen gaat het richting Heusden. Hier steken we de Bergsche Maas over richting Genderen en Eethen. In het dorp Babyloniënbroek zien we een standbeeld ter ere van de gouden medaille die wielrenster Marianne Vos in Peking behaalde. Marianne blijkt hier destijds te hebben gewoond (misschien nu nog wel). We vervolgen onze weg via Almkerk en Nieuwendijk en komen zo in Werkendam. De weg van Werkendam tot aan de pont naar Dordrecht is lang en saai. Op de pont komen we een beetje bij. Vanaf de pont draaien we de Zeedijk op en deze volgen we tot aan de randweg bij Dordrecht. Het is een mooie dijk met aan beide kanten grote hoge bomen. Vanaf hier is het weer bekend terrein. We weten dat het nog een taai stuk is, door de Kiltunnel en dan via Mookhoek, Strijen en Schuring terug naar huis.
maandag 6 augustus 2012
Rondje Uden
In het weekend van 21 en 22 juli zijn we vanuit Numansdorp naar Uden gefietst (102 km) en de volgende dag weer terug (112 km). Zaterdagochtend vertrekken we vroeg om op tijd bij de veerpont in Strijensas te zijn. Vanuit Strijensas maken we met een oud sleepbootje genaamd "Nieuwe Vaart" de overtocht naar Moerdijk. We tuffen op ons gemak het Hollands Diep over. In Moerdijk begint onze tocht pas echt. Eerst een beetje zon maar al snel trekken grote donkere wolken over ons heen. Gelukkig gaat het niet echt hard regenen. Het blijft bij wat spetters. Via Lage Zwaluwe en Drimmelen komen we in Geertruidenberg. Hier is het tijd voor een kop koffie en een Bossche Bol. Tussen Raamsdonk en Waalwijk fietsten we over het Halve Zolenpad, een fietspad dat is aangelegd op een oude spoorlijn tussen Lage Zwaluwe en Den Bosch. Inmiddels is de zon weer gaan schijnen. Langs de Loonse en Drunense Duinen op naar Den Bosch. Vervolgens richting Berlicum en door de Heeswijkse Bossen naar Uden. In Uden hadden we een hotel geboekt op de Markt. Na even opfrissen wandelen we naar Linda en Wim. Hier eten we gezellig mee en hebben een gezellige avond. De volgende ochtend na het ontbijt willen we weer op de fiets stappen alleen weet men in het hotel niet meer waar ze onze fietsen hebben gestald. Na even zoeken komen ze gelukkig toch weer tevoorschijn. We fietsen weer door de bossen terug naar Den Bosch. Op de Markt genieten we van koffie met (wederom) een Bossche Bol. Vanaf hier nemen we een andere weg terug naar Numansdorp. Via Vlijmen gaat het richting Heusden. Hier steken we de Bergsche Maas over richting Genderen en Eethen. In het dorp Babyloniënbroek zien we een standbeeld ter ere van de gouden medaille die wielrenster Marianne Vos in Peking behaalde. Marianne blijkt hier destijds te hebben gewoond (misschien nu nog wel). We vervolgen onze weg via Almkerk en Nieuwendijk en komen zo in Werkendam. De weg van Werkendam tot aan de pont naar Dordrecht is lang en saai. Op de pont komen we een beetje bij. Vanaf de pont draaien we de Zeedijk op en deze volgen we tot aan de randweg bij Dordrecht. Het is een mooie dijk met aan beide kanten grote hoge bomen. Vanaf hier is het weer bekend terrein. We weten dat het nog een taai stuk is, door de Kiltunnel en dan via Mookhoek, Strijen en Schuring terug naar huis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten